شبهات حول قرآن ; بررسی آیات جهاد در قرآن - قسمت اول

شبهات حول قرآن ; بررسی آیات جهاد در قرآن - قسمت اول

از اشکالات مسیحیان بر قرآن، آیاتی است که در مورد جهاد بیان‌شده است؛ در این مورد، «احمدالحسن» آیات جهاد در قرآن را با توضیحات آن در کتاب «سیزدهمین حواری» بیان کرده است که بخش‌هایی از آن را ارائه خواهیم نمود:

(... (باکسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به‌روز جزا ایمان‌دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم کرده حرام می‌شمارند، و نه ‌آیین حق را می‌پذیرند، پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم، جزیه را به دست خود بپردازند!).^([1])

معنى: قرآن یکپارچۀ کامل است و آنچه وهابیون انجام می‌دهند برای تصویب باورهای نادرست خود و فتوا به کشتن مردم است، و آنچه مسیحیان و دیگران در چالش قرآن در این روزها انجام می‌دهند، ازجمله بریدن آیاتی از کتاب درحالی‌که آن‌یک واحد یکپارچه و نمی‌توان بخشی به‌طور جداگانه از کل و یا بقیه قطعات در نظر گرفته شود، خدا در قرآن بیان کرده که آن واحد یکپارچه است و تکه‌تکه کردن آن درست نیست، و کسی که آن‌ها را مجزا می‌کند یک آدم مغرض است؛ یا اینکه او می‌خواهد به‌طور تصادفی پوچ به قرآن طعنه بزند شبیه به گفتن آنکه گفت: «هیچ خدایی نیست، جز الله» شما کافر وجود خدا را انکار کردید، چون‌که شما گفتید: «هیچ خدایی نیست»، و یا آنکه او شخصی است که می‌خواهد یک عقیده یا فتوای باطلی را تصویب کند که برای رسیدن به هدفی که در نفس خود دارد همان‌طوری که وهابیون انجام دادند (آن‌هایی که به نام سلفی می‌نامند).

و این آیاتی از قرآن که از این راه و منش منحرف مغرضانه در تجزیه قرآن نهی می‌کند:

(... آيا شما به پاره‌اى از كتاب ايمان مى‌آوريد، و به پاره‌اى كفر مى‌ورزيد؟ پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند، جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز ايشان را به سخت‌ترين عذاب‌ها باز برند، و خدا ازآنچه مى‌كنيد غافل نيست...).^([2])

(همانا كه قرآن را جزء جزء كردند. پس سوگند به پروردگارت كه از همه آنان خواهيم پرسيد، ازآنچه انجام مى‌دادند!).^([3])

اما در مورد آیۀ 29 از سورۀ توبه، نیاز به‌ این داریم که‌ آیات بعدازآن را بخوانیم تا ببینیم که چرا خدا در اینجا از مؤمنان خواسته که مبارزه کنند و آن‌ها را به مبارزه کردن تحریک کرده است؟

سورۀ توبه، (باکسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به‌روز جزا ایمان‌دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم کرده حرام می‌شمارند، و نه‌ آیین حق را می‌پذیرند، پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم، جزیه را به دست خود بپردازند! یهود گفتند: «عزیر پسر خداست!» و نصاری گفتند: «مسیح پسر خداست!» این سخنی است که با زبان خود می‌گویند، که همانند گفتار کافران پیشین است؛ خدا آنان را بکشد، چگونه از حق انحراف می‌یابند؟! دانشمندان و راهبان خویش را معبودهایی در برابر خدا قراردادند، و مسیح فرزند مریم را؛ درحالی‌که دستور نداشتند جز خدا یکتایی را که معبودی جز او نیست، بپرستند، او پاک و منزه است ازآنچه همتایش قرارمی‌دهند! آن‌ها می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز این نمی‌خواهد که نور خود را کامل کند، هرچند کافران ناخشنود باشند! او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه ‌آیین‌ها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند!).^([4])

حال، خدا می‌خواهد با آن‌ها مبارزه کنیم زیرا آن‌ها جنگ را آغاز کردند (آن‌ها می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز این نمی‌خواهد که نور خود را کامل کند، هرچند کافران ناخشنود باشند!).

و من اعتقاد ندارم که به کشتن دیگران تحریک کند، یا به آماده شدن برای کشتن دیگران، یا به آماده‌سازی افراد برای مبارزه، جنگ محسوب نمی‌شود، و من اعتقاددارم که خواستۀ آن‌ها برای خاموش کردن نور خدا با دهان خود، تحمل این چیزها و بیشتر از آن را دارد.

اگرچه ‌آیات پیش مضمونی بردادن و گرفتن‌اند و آن‌ها متشابه هستند، در آنجا یک آیه روشن و محکم وجود دارد که بیان می‌کند خدا برای مبارزه باکسانی که با آن‌ها مبارزه می‌کنند تحریک می‌کند، و مؤمنان را از تجاوز به دیگران نهی می‌کند و متشابه به محکم بازمی‌گردد، خدا می‌فرماید:

(و درراه خدا، باکسانی که با شما می‌جنگند، نبرد کنید! و از حد تجاوز نکنید، که خدا تعدی‌کنندگان را دوست نمی‌دارد!).^([5])

از طرفی عمل پیامبر حضرت محمد (ص) روشن است، و یهودیان -بااینکه آن‌ها اهل کتاب‌اند- در شهر مدینه با امنیت با او زندگی می‌کردند و هیچ بدی در حق آن‌ها نکرد، تا وقتی‌که آن‌ها شروع به جنگ با او (ص) کردند و به دشمنان او (ص) کمک کردند).^([6])

[1]- توبه: 29.

[2]- بقره: 85

[3]- حجر: 91 - 93

[4]- توبه: 29 - 33

[5]- بقره: 190

[6]- سیزدهمین حواری، احمدالحسن، صفحه 19 – 26.

.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

شبهات حول قرآن ; قرآن و معیار عیسی مسیح - قسمت دوم

شبهات حول قرآن ; قرآن و معیار عیسی مسیح - قسمت دوم

در ادامه آنچه احمدالحسن در باب الهی بودن قرآن بر طبق معیاری که عیسی مسیح ارائه نموده است، بیان می‌نماید، بخش دیگری از سخن وی را خواهیم آورد:

(«فردی که به انجیل ایمان دارد» این آیات از سورۀ اسراء را بخواند و از خود بپرسد:

آیا شیطان تنها به عبادت خدا دعوت می‌کند؟ آیا شیطان به مکارم اخلاق، احسان به پدر و مادر و فقراء، انفاق مال و یاری به نیازمندان دعوت می‌کند؟ و از کشتار و زنا و از تجاوز بر مال یتیم بازمی‌دارد و به وفای به عهد و کامل کردن پیمانه دستور می‌دهد؟ اگر شیطان به‌ این اخلاق پاک دعوت می‌کند، پس خدا سبحان و متعال نزد آنان به چه چیزی دعوت می‌کند؟

آیا این وصایا و حکمت همه‌ی انبیاء نیست که از سوی خدا با آن‌ها آمدند:

(معبود ديگرى باخدا قرار مده تا نكوهيده وامانده بنشينى* و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر (خود) احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آن‌ها اوف مگو به آنان پرخاش مكن و با آن‌ها سخنى شايسته بگوى* و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو پروردگارا آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند* پروردگار شما به آنچه در دل‌هاى خوددارید آگاه‏تر است اگر شايسته باشيد قطعاً او آمرزنده توبه‏كنندگان است* و حق خويشاوند را به او بده و مستمند و درراه مانده را ولخرجى و اسراف مكن* چراکه اسراف‌كاران برادران شیطان‌هايند و شيطان ‌همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است* و اگر به اميد رحمتى كه از پروردگارت جوياى آنى از ايشان روى مى‏گردانى پس با آنان سخنى نرم بگوی* هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، و بیش‌ازحد دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرارگیری و از کار فرومانی!* به‌یقین، پروردگارت روزی را برای هر کس بخواهد، گشاده یا تنگ می‌دارد؛ او نسبت به بندگانش، آگاه و بیناست.* و فرزندانتان را از ترس فقر، نکشید! ما آن‌ها و شمارا روزی می‌دهیم؛ مسلماً کشتن آن‌ها گناه بزرگی است!* و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بدراهی است!* و کسی را که خدا خونش را حرام شمرده، نکشید، جز به‌حق! و آن‌کس که مظلوم کشته‌شده، برای ولیش سلطه قراردادیم؛ اما در قتل اسراف نکند، چراکه او موردحمایت است!* و به مال یتیم، جز به بهترین راه نزدیک نشوید، تا به سر حد بلوغ رسد! و به عهد وفا کنید، که از عهد سؤال می‌شود!* و هنگامی‌که پیمانه می‌کنید، حق پیمانه را ادا نمایید، و با ترازوی درست وزن کنید! این برای شما بهتر، و عاقبتش نیکوتر است.* ازآنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چراکه گوش و چشم و دل، همه مسئول‌اند.* و روی زمین، با تکبر راه مرو! تو نمی‌توانی زمین را بشکافی، و طول قامتت هرگز به کوه‌ها نمی‌رسد!* همه ‌این‌ها گناهش نزد پروردگار تو ناپسند است.* این، از حکمت‌هایی است که پروردگارت به توحی فرستاده؛ و هرگز معبودی باخدا قرار مده، که در جهنم افکنده می‌شوی، درحالی‌که سرزنش شده، و رانده خواهی بود!).^([1])

ننگ است بر مسیحیان و چه ننگ و پستی، وقتی‌که قول حضرت عیسی را سست می‌کنند:

(عیسی که از افکار ایشان آگاه بود به آنان گفت: «هر مملکتی که به دسته‌های مخالف تقسیم شود رو به خرابی خواهد گذاشت و هر شهر یا خانه‌ای که به دسته‌های مخالف تقسیم گردد دوام نخواهد آورد». 18 و اگر شیطان شیطان را بیرون کند و علیه خود تجزیه شود حکومت او چگونه پایدار بماند؟)،

و او را مقیاسی برای مقایسه کردن به آنچه در قرآن آمده قرار نمی‌دهند تا بدانند که او از نزد خدا آمده است.

آیا این همان مقیاس عیسى (ع) نیست، پس چرا از آن سرپیچی می‌کنند؟! آیا به قسمتی از کتاب خود ایمان‌دارید و به قسمت دیگر کافرید؟

به قرآن نگاه کنید و به آنچه که در آن از حکمت و به کارهای نیکو آراستن خود به اخلاق کریمه دعوت می‌کند، تدبر کنید، پس چگونه می‌تواند او از شیطان نادان ‌که به شر و اخلاق مذموم دعوت می‌کند باشد، آیا شیطان علیه خود تجزیه‌شده است؟ آیا حکومت شیطان علیه خود تجزیه‌شده است؟ آیا این‌چنین عیسی (ع) شما تعلیم داده است که حق را از باطل تشخیص دهید.

آیا شما توانایی این را ندارید که حکمت را از نادانی، خیر را از شر، اخلاق نیکو را از اخلاق زشت تمییز دهید؟

آیا شما این اعتقاد رادارید که شیطان و حکومتش برعلیه خود تجزیه‌شده است، و یک‌بار به خیر و بار دگر به شر دعوت می‌کند؟ و یک‌بار به اخلاق نیکو بار دگر به اخلاق زشت دعوت می‌کند؟

(هر مملکتی که به دسته‌های مخالف تقسیم شود رو به خرابی خواهد گذاشت و هر شهر یا خانه‌ای که به دسته‌های مخالف تقسیم گردد دوام نخواهد آورد. 18 و اگر شیطان شیطان را بیرون کند و علیه خود تجزیه شود حکومت او چگونه پایدار بماند؟)

).^([2])

[1]- اسراء: 22 – 39.

[2]- احمدالحسن، سیزدهمین حواری، ص 75 – 77.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

شبهات حول قرآن ; قرآن و معیار عیسی مسیح - قسمت اول

شبهات حول قرآن ; قرآن و معیار عیسی مسیح - قسمت اول

در ارتباط با اتهاماتی که مسیحیان متوجه قرآن می‌نمایند سخن احمدالحسن را ارائه خواهیم نمود:

 (نصیحتم برای هر مسیحی آزاداندیش که بخواهد حق را بشناسد قول حضرت عیسی (ع) را مقیاس خود قرار دهد: (... و دیوی را که گنگ بود بیرون می‌کرد و چون دیو بیرون‌شد، گنگ گویا گردید و مرد متعجب نمودند. ۱۵ لیکن بعضی از ایشان گفتند که «دیوها را به یاری بعلزبول رئیس دیوها بیرون می‌کند». ۱۶ و دیگران از روی امتحان آیتی آسمانی از او طلب نمودند. ۱۷ پس او خیالات ایشان را درک کرده، بدیشان گفت: «هر مملکتی که برخلاف خود منقسم شود، تباه گردد و خانه‌ای که بر خانه منقسم شود، منهدم گردد». ۱۸ پس شیطان نیز اگر به ضد خود منقسم شود، سلطنت او چگونه پایدار بماند...).^([1])

فردی که به انجیل ایمان دارد، باید متونی از قرآن را بخواند و باانصاف در آن تدبّر نماید. سپس بر اساس متن پیشین انجیل، آیا برای آنان امکان‌پذیر است که‌ این متون را شیطانی بدانند، به همان صورت که انتقام‌جویانی که تلاششان فقط توهین به محمد a است، این کار را انجام می‌دهند؟

این‌ها مثال‌هایی است از متون قرآنی:

(با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آن‌ها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هرکسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است؛ و او به هدایت‌ یافتگان داناتر است).^([2])

(و خدا را بپرستید! و هیچ‌چیز را همتای او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکی کنید؛ همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور، و دوست و هم‌نشین، واماندگان در سفر، و بردگانی که مالک آن‌ها هستید؛ زیرا خدا، کسی را که متکبر و فخرفروش است، دوست نمی‌دارد).^([3])

(با بی‌اعتنایی از مردم روی مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خدا هیچ متکبر مغروری را دوست ندارد).^([4])

(این به خاطر آن است که برای آنچه ازدست‌داده‌اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛ و خدا هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد!)^([5])

). ^([6])

[1]- فصل یازدهم - انجیل لوقا.

[2]- نحل: 125.

[3]- نساء: 36.

[4]- لقمان: 18.

[5]- حدید: 23.

[6]- احمدالحسن، سیزدهمین حواری، ص 74 - 75.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

شبهات حول ازدواج های حضرت محمد ; ازدواج با عایشه

شبهات حول ازدواج های حضرت محمد ; ازدواج با عایشه

یکی دیگر از شبهات مسیحیان معطوف است به ازدواج پیامبر اسلام با عایشه؛ آنان طبق برخی روایت‌ها معتقدند که سن عایشه در هنگام ازدواج 6 سال یا 9 سال بوده است و از این طریق اشکالی وارد می‌نمایند مبنی بر اینکه چگونه یک مرد میانسال با یک کودک ازدواج‌کرده است و آن را دست‌آویزی قرار می‌دهند برای سرازیر کردن شبهات به سمت ایشان؛ ما سعی خواهیم نمود که چند نکته را در این مورد بیان نماییم:

اول در جواب مسیحیانی که هر خبر و روایتی را باور می‌نمایند، آیه (امثال 14: 15) را تقدیمشان می‌نماییم: (مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند...) بنابراین این از سفاهت و بی‌خردی ست که هر خبری که نامش حدیث می‌باشد را تنها به جهت راویانش و یا انتسابش به یک شخص خاص باور نماییم.

دوم در بحث سن عایشه اخباری متناقض وجود دارد برخی محاسبات که مبتنی است بر اخبار و روایات تاریخی‌ این نتیجه را بیان می‌دارد که سن او در هنگام ازدواج بالای 20 سال بوده است؛ می‌توانید کلیدواژه‌هایی نظیر (عایشه، ازدواج، سن واقعی، 22 ساله) را در موتور جستجوهایی نظیر گوگل کروم، در کنار هم قرار داده و سرچ نمایید تا به مقالاتی مرتبط با این موضوع دست پیدا نمایید.

سوم رجوعی خواهیم داشت به پرسش شخصی از احمدالحسن در ارتباط با سن عایشه و پاسخ ایشان در این‌باره؛ پرسش و پاسخ این چنین است:

(آقا و مولایم! سلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 آیا ازدواج آقای ما حضرت محمد با عایشه در سن نه سالگی، ازدواج با دختر کوچک بوده است؟^([1])

پاسخ احمدالحسن:

و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته

در این سن، با او ازدواج نکردند. بلکه او (عایشه) بزرگ بود).^([2])

چهارم می‌خواهیم نمونه‌ای از کتاب مقدس را برای شما ارائه نماییم؛ یعنی بحث ازدواج اسحاق و ربکا (رفقه): ربی راشی، در تفسیر (پیدایش 25: 20) به کتاب مذهبی یهود یعنی (براشیت ربه/ בְרֵאשִׁית רַבָּה) استناد کرده است و اشاره‌کرده است که اسحاق (که یکی از شخصیت‌های برجسته کتاب مقدس و پدر قوم بنی اسراییل و جد عیسی مسیح است) در 40 سالگی با ربکا ازدواج نمود درحالی‌که ربکا 3 ساله بود؛^([3]) این نکته را حتی ربی طوبیه بن الیعزر نیز بیان نموده است. و شاید بتوان گفت که مفسرین یهودی، این گونه تحلیل و محاسبه و نتیجه‌گیری نموده‌اند:

(ساره زمانی که اسحاق را به دنیا آورد 90 ساله بود).^([4])

(قبل از فوت ساره، اسحاق به زمین موریا رفت (Moria) و بعدازآن ربکا به دنیا آمد).^([5])

(و بعدازآن ساره در سن 127 سالگی از دنیا رفت).^([6])

(و اسحاق در 40 سالگی با ربکا ازدواج نمود).^([7])

(3) 37 = (2) 90 - (1) 127

(5) 3 = 37 - (4) 40

(1): سن ساره هنگام مرگ.

(2): سن ساره هنگام تولد اسحاق.

(3): سن اسحاق قبل از مرگ ساره و تولد ربکا.

(4): سن اسحاق هنگام ازدواج با ربکا.

(5): سن ربکا هنگام ازدواج با اسحاق.

بنابراین چرا مسیحیان به‌ این موارد اشاره نمی‌نمایند و چشمان خویش را آن هنگام که به سودشان نباشد می‌بندند؟! آیا این نشان از ریاکاری مسیحیان متعصب نیست؟!

[1]-https://goo.gl/RRossT.

[2]- https://goo.gl/TffH6f.

[3]- https://goo.gl/rL9rhL

[4]- پیدایش 17: 17.

[5]- پیدایش 22.

[6]- پیدایش 23: 1.

[7]- پیدایش 25: 20.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت