منجی از بصره قسمت هفتم:

علاءالسالم در کتاب خود، سخنی را از احمدالحسن آورده است که برگردان آن را در اینجا خواهیم آورد:

(مسئله يمانی، مسئله جديدی نيست بلکه محمد (ص) در نزد اهل کتاب به يمانی بودن معروف بوده و بشارت داده‌شده است، به همين خاطر يهوديان از سرزمين‌ها و ميعادگاه‌های مهمی که نزدشان بود برخاسته و آن‌ها را ترک کردند و بسياری از آنان در سرزمين يمن (که بر اساس قدمت تاريخی نه حالی يمن ناميده شدند) مسکن گزيدند و مدينه نيز از يمن می‌باشد و يهوديان تا به امروز نيز در آنجا مسکن گزيده‌اند زيرا آنان به يمانی بشارت داده‌شده‌اند و منتظر او هستند يعنی بشارت محمد (ص) و يمانی از ذريه ايشان دقيقاً همانند بشارت احمد که در آن بسياری از مصاديق در زمان‌های مختلف قابل تطبيق است.

يمانی اول محمد (ص) در يمن يعنی مکه مبعوث شدند و يمانی دوم از ذريۀ يمانی اول در مشرق در مسير بازگشت ابراهيمی به خاستگاه اصلی‌اش يعنی عراق مبعوث می‌شود. به همين خاطر بسياری از قبور ائمه در عراق می‌باشد درحالی‌که آن‌ها در عراق متولد نشده‌اند، و اين مشيت و تقدير الهی است، که بازگشت دين ابراهيمی را به‌واسطه يمانی موعود در اديان سه‌گانه به‌سوی عراق، تحقق بخشند. پس يهوديان و مسيحيان به يمانی بشارت داده‌شده‌اند زيرا آن‌ها به عهد قديم تورات خود اقرار می‌کنند، و مسلمانان سنی و شيعه به يمانی بشارت داده‌شده‌اند. پس يمانی آن شخصی است که فقط روايت امام باقر (ع) آن را ذکر نکرده است «بلکه همه کتاب‌های آسمانی آن را ذکر کرده‌اند»).^([1])

با توجه به سخن احمدالحسن به یمانی بشارت داده‌شده است؛ و ما این بشارت را در حبقوق می‌توانیم مشاهده نماییم؛ بشارتی که توضیحات آن را پیشتر در این کتاب بیان نمودیم؛ در (حبقوق 3: 1 - 19) آمده است:

(۱ دعای حَبَّقُوق نبی بر شُجونُوت. ۲ ای خداوند چون خبر تو را شنیدم ترسان گردیدم. ای خداوند عمل خویش را در میان‌سال‌ها زنده کن! در میان‌سال‌ها آن را معروف ساز و در حین غضب رحمت را به یادآور. ۳ خدا از تیمن خواهد آمد و قدّوس از جبلِ فاران، سله. جلال او آسمان‌ها را پوشانید و زمین از تسبیح او مملو گردید. ۴ پرتُوِ او مثل نور بود و از دست وی شعاع ساطع گردید. و ستر قوّت او در آنجا بود. ۵ پیش روی وی وبا می‌رفت و آتش تب نزد پای‌های او می‌بود. ۶ او بایستاد و زمین را پیمود. او نظر افکند و امّت‌ها را پراکنده ساخت و کوه‌های ازلی جَستند و تلّ‌های ابدی خم شدند. طریق‌های او جاودانی است. ۷ خیمه‌های کوشان را در بلا دیدم. و چادرهای زمین مدْیان لرزان شد. ۸ ای خداوند آیا بر نهرها غضب تو افروخته شد یا خشم تو بر نهرها و غیظ تو بر دریا وارد آمد، که بر اسبان خود و ارابه‌های فتح‎مندی خویش سوارشدی؟ ۹ کمان تو تماماً برهنه شد، موافق قَسَم‌هایی که در کلام خود برای اسباط خورده‌ای، سله. زمین را به نهرها مُنشَقّ ساختی. ۱۰ کوه‌ها تو را دیدند و لرزان گشتند و سیلاب‌ها جاری شد. لجّه آواز خود را داد و دست‌های خویش را به بالا برافراشت. ۱۱ آفتاب و ماه در بُرجهای خود ایستادند. از نور تیرهایت و از پرتو نیزه برّاق تو برفتند. ۱۲ با غضب در جهان خرامیدی، و باخشم امّت‌ها را پایمال نمودی. ۱۳ برای نجات قوم خویش و خلاصی مسیح خود بیرون آمدی. سر را از خاندان شریران زدی و اساس آن را تا به گردن عریان نمودی، سله. ۱۴ سر سرداران ایشان را به عصای خودشان مجروح ساختی، حینی که مثل گردباد آمدند تا مرا پراکنده سازند. خوشی ایشان در این بود که مسکینان را در خَفیه ببلعند. ۱۵ با اسبان خود بر دریا و بر انبوه آب‌های بسیار خرامیدی. ۱۶ چون شنیدم احشایم بلرزید و از آواز آن لب‌هایم بجنبید، و پوسیدگی به استخوان‌هایم داخل شده، در جای خود لرزیدم، که در روز تنگی استراحت یابم هنگامی‌که آن‌که قوم را ذلیل خواهد ساخت، بر ایشان حمله آوَرَد. ۱۷ اگرچه انجیر شکوفه نیاوَرَد و میوه در موْها یافت نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعه‌ها آذوقه ندهد، و گله‌ها از آغل منقطع شود و رمه‌ها در طویله‌ها نباشد، ۱۸ لیکن من در خداوند شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم‌نمود. ۱۹ یهوه خداوند قوّت من است و پای‌هایم را مثل پای‌های آهو می‌گرداند و مرا بر مکان‌های بلندم خرامان خواهد ساخت. برای سالار مغنیان بر ذوات اوتار).

از طریق آیات متوجه خواهیم شد که این شخص که باخشم امت‌ها را پایمال می‌کند و برای نجات خروج می‌کند و سر شریران را می‌زند، از یمن خواهد آمد، و یمانی است؛ حال نشان خواهیم داد این شخص (یمانی دوم) همان ‌کسی است که از بصره خواهد آمد، به‌دقت به آیات (اشعیا 63: 1 - 6) بنگرید:

(1 این کیست که از ادوم بالباس سرخ از بصره می‌آید؟ یعنی این‌که به لباس جلیل خود ملبّس است و در کثرت قوّت خویش می‌خرامد؟ من که به عدالت تکلّم می‌کنم و برای نجات، زورآور می‌باشم. ۲ چرا لباس تو سرخ است و جامۀ تو مثل کسی که چرخشت را پایمال کند؟ ۳ من چرخشت را تنها پایمال نمودم و احدی از قوم‌ها با من نبود و ایشان را به غضب خود پایمال کردم و به حدّت خشم خویش لگدکوب نمودم و خون ایشان به لباس من پاشیده شده، تمامی جامه خود را آلوده ساختم.۴ زیرا که یوم انتقام در دل من بود و سال فدیه شدگانم رسیده بود. ۵ و نگریستم و اعانت کننده‌ای نبود و تعجّب نمودم زیرا دستگیری نبود. لهذا بازوی من مرا نجات داد و حدّت خشم من مرا دستگیری نمود. ۶ و قوم‌ها را به غضب خود پایمال نموده، ایشان را از حدّت خشم خویش مست ساختم. و خون ایشان را بر زمین ریختم).

اما چرا درجایی اشاره‌شده است که از یمن خواهد آمد و در جای دیگری اشاره‌شده است از بصره می‌آید؟! در جواب خواهیم گفت که اولاً معنای «آمدن» را پیشتر در قسمت «منجی از بصره قسمت ششم» روشن نمودیم، و این عبارت می‌تواند معادل «تولد یافتن در آن مکان» باشد، و ازاین‌جهت او یمنی است که جد او یعنی حضرت محمد در یمن متولدشده است، بنابراین او نیز منتسب به یمن است و یمانی است و از جهت تولد نیز، در بصره متولد می‌شود.

و او کسی نیست جز احمدالحسن، وصی سیزدهم حضرت محمد، یمانی موعود و کسی که در بصره متولدشده است.

[1]- علاء السالم به نقل از احمدالحسن، رساله‌ای در مورد یگانگی شخصیت مهدی اول و یمانی، ص 32.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

تا اینجا چه آموختیم؟

در اولین گام به سبک بشارت‌های کتاب مقدس پرداختیم و توضیحی مختصر را در ارتباط با نوع بشارت‌های کتاب مقدس در مورد عیسی مسیح و یحیای نبی ارائه نمودیم؛ و تصریح نمودیم که بشارات به‌صورت رمزی می‌باشند.

در گام بعدی 6 نمونه از نصوص عهد قدیم را که اناجیل، در اثبات عیسی به کار می‌برند را ارائه کرده و سپس به دلایل و تفاسیر یهود در مقابل تأویل‌های اناجیل پرداختیم.

اما گام بعدی را به نصوصی که اناجیل در اثبات یحیای نبی به‌کاربرده‌اند اختصاص دادیم و تفاسیر یهود از آیات مورد استناد اناجیل را ارائه نمودیم.

درسی که از این سلسله مطالب می‌آموزیم این است که دلایلی که اناجیل به جهت اثبات حقانیت عیسی مسیح و یحیای نبی ارائه داده‌اند، از دید یهود، گزینشی و بی‌اعتبار و بی‌ارزش است و از دید یهود هیچ ادله حقانیتی برای عیسی مسیح و یحیای نبی وجود ندارد.

و امروز این موضع یهود را در شیوه برخورد مسیحیان می‌بینیم که چگونه با همان شیوه‌های بهانه‌گیرانۀ یهود، علیه حضرت محمد و اوصیاء او، که کتاب مقدس به حقانیت آنان شهادت داده است، ایستاده‌اند.

در بخش بعدی دلایل حقانیت حضرت محمد در کتاب مقدس را به‌صورت خلاصه آورده و آن را بررسی می‌نماییم.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

 یحیی در نگاه یهود قسمت سوم

  در انجیل (مرقس 1: 2) در مورد یحیی آمده است:

(چنانکه در اشعیا نبی مکتوب است، اینک رسول  خود را پیش روی تو می‌فرستم تا راه تو را پیش تو  مهیا سازد).

 این آیه در اصل دریکی دیگر از کتب عهد قدیم یعنی (ملاکی 3: 1) آمده است:

(اینک من (رسول یا  فرشته؟) خود را خواهم فرستاد و او طریق را پیش  روی من مهیا خواهد ساخت؛ و خداوندی که  شما طالب او می‌باشید، ناگهان به هیکل خود خواهد آمد، یعنی آن فرشتۀ عهدی که شما از او  مسرور  می‌باشید. هان او می‌آید! قول یهوه صبایوت این است).

 همچنین عبارتی که در ترجمه مسیحیان به «رسول خود را» ترجمه‌شده است و به یحیی تفسیر  شده است، برگردان عبری عبارت «מַלְאָכִי»  می‌باشد که «ملاکی» خوانده می‌شود؛ در مورد این  آیه، سایت یهودی «www.chabad.org» آن را به «فرشتۀ خود را» ترجمه کرده است.^([1])

 همچنین هنگامی‌که از سایت یهودی «www.asktherabbi.org» پرسش نمودیم؛ ربی رئـــــــوون لافر اشاره نمود که:

(مفسرین شرح می‌دهند که  کلمه مـــلاکی یا اشاره دارد به یک فـــرستاده یــا به یک فرشتـه).^([2])

در انتهای این قسمت باید بگوییم که یهود به چیزی به‌عنوان صدق این آیه بر یحیی اعتقادی ندارند و همچنین تفسیر مسیحیان نیز برای آنان بی‌ارزش می‌باشد.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

 یحیی در نگاه یهود قسمت دوم

  در عهد قدیم و در کتاب (ملاکی 4: 5) آمده است:

(اینک من ایلیای نبی را قبل از  رسیدن روز عظیم و مَهیب خدا نزد شما خواهم  فرستاد).

 مسیحیان بر طبق تفسیر عیسی که در انجیلشان آمده است، معتقدند که منظور از  ایلیا در این آیه خود ایلیای نبی نیست بلکه  منظور یحیی می‌باشد هم چنانکه طبق  (متی 11: 13 - 14) عیسی آن را بیان نمود:

(«عیسی گفت» همه انبیا و تورات تا  ظهور  یحیی درباره پادشاهی خدا پیشگویی کرده‌اند‌. اگر این‌ها را قبول دارید باید  بدانید که یحیی همان الیاس موعود است‌).

 حال رجوعی خواهیم داشت به نظرات ربی (خاخام) های یهودی در ارتباط با این آیه:

 ربی نیسان میندل (1912 - 1999)، که یک ربی یهودی ارتدوکس بود دراین‌باره بیان  نمود:

(ایلیا بر کوه‌های سرزمین مقدس ما  ظاهر خواهد شد و مژده‌ی خوبِ آمدن  مسیح را نوید خواهد داد).^([1])

 همچنین ربی عمانوئل شوحط (1935 - 2013) بیان کرده است:

 (رستگاری مسیحایی از نزدیک مرتبط است بانام پیامبر ایلیا. او به‌عنوان پیشرو ماشیاخ (مسیح) است).^([2])

 همچنین ربی نفتالی سیلبربرگ بیان می‌کند:

(پیامبر ملاکی گفت: «اینک من ایلیای نبی را قبل از رسیدن روز عظیم و مَهیب خدا  نزد شما خواهم فرستاد». ایلیا ظاهر خواهد شد تا اینکه آمدن مشیاخ (مسیح) را نوید دهد).^([3])

 و ربی میکائیل اسکوباک می‌گوید:

(پیامبر ملاکی نبوت کرد که وقتی الیاس برگردد او دل پدران را به‌سوی پسران و دل پسران را  به‌سوی پدران خواهد برگردانیـد اما هیچ مدرکی وجود ندارد که یحیای تعمیددهنده این را انجام داد).^([4])

بله یهودیان بر طبق متن صریحی که در کتاب ملاکی وجود دارد، منتظر آمدن ایلیا به‌عنوان پیشرو مهیاکننده راه برای مسیح موعودشان هستند و هرگز تفسیر عیسی و باور مسیحیان را قبول نمی‌نمایند که منظور از آمدن الیاس در آن آیه همان یحیی باشد؛ بدین ترتیب به‌راحتی تفاسیر انجیل و عیسی را رد می‌نمایند.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

 یحیی در نگاه یهود قسمت اول

 مسیحیان برعکس یهودیان، یحیی را یک نبی می‌دانند و در انجیل (یوحنا 1: 23) از قول  یحـیی آمده است:

(«یحیی» گفت: من صدای  ندا کننده‌ای در بیابانم که راه خدا را    راست کنید، چنانکه اشعیا نبی گفت).

 درواقع یحیی با این سخنش به آیه‌ای از عهد قدیم احتجاج نمود؛ یعنی (اشعیا 40: 3)  که در آن آمده است:

(صدای ندا کننده‌ای در  بیابان، راه خدا را مهیاسازید و طریقی  برای  خدای ما در صحرا راست نمایید).

 اما یهودیان در مقابل یحیی و این آیه چه واکنشی نشان می‌دهند؟ به تفسیر یکی از  بزرگ‌ترین مفسرین برجسته یهودی یعنی ربی  شلومو بن اسحاق «راشی» که بیشتر  به  دلیل شرح و تفسیرش بر تلمود و تورات شهرت یافته بود و در قرن یازدهم  می‌زیست رجوع  خواهیم داشت تا تفسیر وی را حول آیه (اشعیا 40: 3) جویا شویم؛  ربی شلومو بن  اسحاق اشاره می‌کند:

 (یک‌صدا: روح‌القدس گفت، در بیابان، درراه به اورشلیم راه خدا را هموارسازید: برای  تبعیدیان او که بازگشت بکنند به قلبش (محصولات  نسخه ورشو) راه خدا را  هموارسازید: راه  اورشلیم برای تبعیدیانش که برگردند به قلبش).⁽[1]⁾

 پس ازنظر ربی راشی این تفسیر اصلاً ربطی به یحیی ندارد بلکه او، آن ندا کننده را نیز روح‌القدس تفسیر نمود و نه یحیی! و کلیت آیه  را مربوط به قضیه بازگشت تبعیدیان به  سمت موطن و منزل اصلی‌شان یعنی اورشلیم تفسیر نموده است.

 همچنین نظر یکی دیگر از مفسرین معروف یهودی ربی دیوید کیمچه که یک مفسر تأییدشده نزد یهودیان است و در قرن دوازدهم  می‌زیست را در ارتباط با این آیه جویا خواهیم  شد؛ ربی دیوید کیمچه اشاره می‌نماید:

 (اين همچون ندایی است كه مردم را براى آماده شدن می‌خواند و مردم خود را بر سرراهی از پيش هموارشده در بيابانی می‌یابند كه  توسط ديگر مردمان آماده و هموارشده  است).^([2])

درواقع یهود به چیزی به‌عنوان بشارت آمدن یحیی در تنخ «همان عهد قدیم نزد مسیحیان» هیچ اعتقادی ندارند.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

عیسی در نگاه یهود قسمت ششم

یکی دیگر از بخش‌هایی که انتقاد یهودیان را نسبت به انجیل در برداشته است (متی 2) می‌باشد؛ در (متی 2: 13 - 15) آمده است:

(۱۳ و چون ایشان روانه شدند، ناگاه فرشته خدا در خواب به یوسف ظاهرشده، گفت: «برخیز و طفل و مادرش را برداشته به مصر فرار کن و در آنجا باش تا به تو خبر دهم، زیرا که هیرودیس طفل را جستجو خواهد کرد تا او را هلاک نماید». ۱۴ پس شبانگاه برخاسته، طفل و مادر او را برداشته، به‌سوی مصر روانه شد ۱۵ و تا وفات هیرودیس در آنجا بماند، تا کلامی که خدا به زبان نبی گفته بود تمام گردد که «از مصر پسر خود را خواندم»).

درواقع این آیه انجیل منبعش آیۀ (هوشع 11: 1) است که بدین شرح می‌باشد:

(هنگامی‌که اسراییل طفل بود، او را دوست داشتم و پسر خود را از مصر خواندم).

اما بار دیگر انجیل مسیحیان ‌یک آیه از کل متن را قیچی زده است (هوشع 11: 1) بدون اینکه حتی آیات دیگر را در نظر بگیرد! پس این آیه را در کنار آیات دیگر بررسی خواهیم نمود؛ در (هوشع 11: 1 - 11) آمده است:

(۱ هنگامی‌که اسراییل طفل بود، او را دوست داشتم و پسر خود را از مصر خواندم. ۲ هرقدر که ‌ایشان را بیشتر دعوت کردند، بیشتر از ایشان دور رفتند و برای بعلیم قربانی گذرانیدند و به جهت بت‌های تراشیده بخور سوزانیدند. ۳ و من راه رفتن را به افرایم تعلیم دادم و او را به بازوها برداشتم، اما ایشان ندانستند که من ایشان را شفا داده‌ام. ۴ ایشان را به ریسمان‌های انسان و به بندهای محبت جذب نمودم و به جهت ایشان مثل کسانی بودم که یوغ را از گردن ایشان برمی‌دارند و خوراک پیش روی ایشان نهادم. ۵ به زمین مصر نخواهد برگشت، اما آشور پادشاه ‌ایشان خواهد شد چون‌که از بازگشت نمودن ابا کردند. ۶ شمشیر بر شهرهایش هجوم خواهد آورد و پشت‌بندهایش را به سبب مشورت‌های ایشان معدوم و نابود خواهد ساخت. ۷ و قوم من جازم شدند که از من مرتدّ گردند. و هرچند ایشان را به‌سوی حضرت اعلی دعوت نمایند، لکن کسی خویشتن را برنمی‌افرازد. ۸ ای افرایم چگونه تو را ترک کنم و ای اسراییل چگونه تو را تسلیم نمایم؟ چگونه تو را مثل اَدْمَه نمایم و تو را مثل صبوئیم سازم؟ دل من در اندرونم منقلب شده و رقّت‌های من باهم مشتعل شده است. ۹ حدّت خشم خود را جاری نخواهم ساخت و بار دیگر افرایم را هلاک نخواهم نمود زیرا خدا هستم و انسان نی و در میان تو قدّوس هستم، پس به غضب نخواهم آمد. ۱۰ ایشان خدا را پیروی خواهند نمود. او مثل شیر غرّش خواهد نمود و چون غرّش نماید فرزندان از مغرب به لرزه خواهند آمد. ۱۱ مثل مرغان از مصر و مانند کبوتران از زمین آشور لرزان خواهند آمد. خدا می‌گوید که ‌ایشان را در خانه‌های ایشان ساکن خواهم گردانید).

یهودیان معتقدند که منظور از پسر در آیه 1 قوم اسراییل هستند چراکه در تورات و در کتاب (خروج 4: 21 - 23) آمده است:

(۲۱ و خدا به موسی گفت: چون روانه شده، به مصر مراجعت کردی، آگاه باش که همة علاماتی را که به دستت سپرده‌ام به حضور فرعون ظاهرسازی، و من دل او را سخت خواهم ساخت تا قوم را رها نکند. ۲۲ و به فرعون بگو خدا چنین می‌گوید: اسراییل، پسر من و نخست زادة من است، ۲۳ و به تو می‌گویم پسرم را رها کن تا مرا عبادت نماید، و اگر از رها کردنش اِبا نمایی، همانا پسر تو، یعنی نخست زادة تو را می‌کشم).

پس این واضح است که ‌آیات هوشع به ماجرای قوم اسراییل اشاره دارد و حتی شواهد نیز آن را تأیید می‌کند همچنین اشکال دیگری که یهود بر تفسیر به رأی انجیل وارد نموده‌اند این است که درآیات بعدی آن به‌طور واضح به بت‌پرستی این قوم اشاره می‌شود که درواقع چنین نیز کردند حال اگر مسیحیان بر طبق انجیل معتقد باشند منظور از آیه (هوشع 11: 1) عیسی است، بنابراین باید معتقد باشند که او گنه‌کار می‌باشد، درحالی‌که ‌این برخلاف عقیدۀ مسیحیت می‌باشد.برای مطالعه مقالات یهودی در رد تأویل انجیل در این مورد به‌ این لینک رجوع نمایید: (https://goo.gl/qztCbR) و همچنین به‌ این لینک که در صفحه 4 آن در این مورد، توضیح داده‌شده است رجوع نمایید: (https://goo.gl/Cdm4zj).

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

عیسی در نگاه یهود قسمت پنجم

در (متی 2: 4 - 6) آمده است:

(۴ پس همه رؤسای کهَنه و کاتبانِ قوم را جمع کرده، از ایشان پرســید که «مسیح کجا باید متولد شود؟» ۵ بدو گفتند: «در بیت لحمِ یهودیه زیرا که از نبی چنین مکتــوب است: ۶ و تو ای بیت لحم، در زمین یهودا از سایر سرداران یهودا هرگز کوچک‌تر نیستی، زیرا که از تو پیشوایی به ظهور خواهد آمد که قوم من اسراییل را رعایت خواهد نمود»).

و آیه 6 بر طبق آیه 2 از باب 5 از کتاب میکاه است، که از مجموعۀ عهد قدیم می‌باشد و در این آیه آمده است:

(و تو ای بَیتْ لَحَمِ اَفْراتَه اگرچه در هزاره‌های یهودا کوچک هستی، از تو برای من کسی بیرون خواهد آمد که بر قوم من اسراییل حکمرانی خواهد نمود و طلوع‌های او از قدیم و از ایام ازل بوده است).

اما یهودیان این آیه از میکاه را به معنی تولد مسیح در بیت لحم برداشت نمی‌نمایند و معتقدند این آیه لزوماً این معنی را نمی‌دهد که مسیح باید از بیت لحم به دنیا بیاید. ربای رئوون لافر در ارتباط با این آیه بیان نمود:

(آیه به دودمان مسیحایی اشاره می‌کند. تفسیرها توضیح می‌دهند که آن اشاره نمی‌کند به (این‌که) مسیح از بیت لحم می‌آید، بلکه سرچشمه‌های مسیح و سلسلۀ داوودی از بیت لحم هستند).^([1])

[1] - https://goo.gl/H2D5Pr

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

عیسی در نگاه یهود قسمت چهارم

در (یوحنا 12: 12 - 15) در قضیه ورود عیسی به اورشلیم آمده است:

(۱۲ فردای آن روز چون گروه بسیاری که برای عید آمده بودند، شنیدند که عیسی به اورشلیم می‌آید، ۱۳ شاخه‌‌‌های نخل را گرفته، به استقبال او بیرون آمدند و ندا می‌کردند: هوشیعانا مبارک باد پادشاه اسراییل که به اسم خدا می‌آید. ۱۴ و عیسی کره‌الاغی یافته، بر آن سوار شد چنانکه مکتوب است ۱۵ که «ای دختر صهیون مترس، اینک پادشاه تو سوار بر کره‌الاغی می‌آید»).

در حقیقت آیه 15 استنادی است به آنچه که در (زکریا 9: 9) آمده است:

(ای دختر صهیون بسیار وجد بنما و ای دختر اورشلیم آواز شادمانی بده! اینک پادشاه تو نزد تو می‌آید. او عادل و صاحب نجات و حلیم می‌باشد و بر الاغ و بر کرّه بچه الاغ سوار است).

بعدازآنکه از یک سایت یهودی در ارتباط با این آیه و عیسی پرسش نمودیم، به ما بیان نمود که‌ آیه بعدی آن را نیز بخوانیم؛ یعنی آیه (زکریا 9: 10) که در آن آمده است:

(و من ارابه را از اَفْرایم و اسب را از اورشلیم منقطع خواهم ساخت و کمان جنگی شکسته خواهد شد و او با امّت‌ها به‌سلامتی تکلّم خواهد نمود و سلطنت او از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای زمین خواهد بود).

و آن سایت اشکالی اساسی بر انطباق این آیه بر عیسی وارد نمود و در بخشی از آن اشاره نمود:

(لطفاً آیه بعدی را (آیه 9 - 10) بخوانید که بیان می‌کند هیچ جنگی وجود نخواهد داشت، صلح بر کل جهان حکم‌فرما خواهد شد و او بر کل جهان حکمرانی خواهد کرد. این چیزی نیست که در دوران او یا در 2000 سال گذشته رخ‌داده است، پس واضح است که او مسیح نیست. از این‌ها گذشته، او حتی آیه بعدی را نیز برآورده نساخته است!

علاوه بر این، او قطعاً در کل دنیا حکمرانی نکرده است، در عوض او کشته شد... یعنی دیگران بر او جان راندند.

جدای از اینکه او قطعاً یک پادشاه نبوده و بر هیچ سرزمینی سلطنت نداشته است. او نمی‌تواند مسیح باشد. «آیه در زکریا از دادن فرصت دوم به مسیح هیچ ذکری به میان نمی‌آورد!»)؛ می‌توانید به لینک حاوی پرسش ما و پاسخ این سایت یهودی رجوع نمایید.^([1])

همچنین هنگامی‌که سؤالمان را از سایت دیگر یهودی پرسش نمودیم و به آن‌ها اشاره نمودیم که عیسی نیز با الاغ به اورشلیم آمد و محقق کننده ‌این نبوت است، ربی دوید روزنفیلد به‌عنوان پاسخگوی سایت به پرسش ما در ایمیل پاسخ داد و اشاره نمود که:

(باشه، پاسخ دقیق‌تری برای شما خواهم نوشت. عیسی و مسیحیان نخستین، تورات را در پیش روی خود داشتند. آن‌ها از نبوت‌هایی که از مسیح انتظار می‌رفت تا انجام دهد، به‌خوبی آگاه بودند. بنابراین، دست به هر تلاشی زدند تا او نبوت‌ها را برآورده سازد (ادعا کنند بعدازاینکه او انجام داد) و این کار به‌دفعات متعددی که می‌توانستند انجام دادند. برای ما سوار بر الاغ تا اورشلیم رفتن عمل بزرگی نیست. هرکسی می‌توانست این کار را انجام دهد).

به زبان عام‌تر، آنچه به ما گفته می‌شود این است که عیسی برآورده ساخت (منسوب و منقول است که برآورده ساخت) همه نبوت‌های «آسان» را -یا آسان برای انجام دادن یا آسان برای ادعا کردن بعدازآنکه انجام داد- ازجمله تحویل داده شدن به خاطر سی پاره نقره یا اینکه او برای دیگران رنج کشید. او حتی یکی از نبوت‌های بزرگ را انجام نداد نبوت‌هایی که نمی‌شد در آن تقلب کرد ازجمله آوردن صلح برای جهان، رساندن مردم جهان به شناخت خدا، یا دوباره برقرار کردن سلسله داوودی. حتی مسیحیان نیز نمی‌توانند این مورد آخر را انکار کنند و به همین خاطر مفهوم ظهور دوم را از پیش خود ساختند تا زمان رخ دادن این امر را توجیه کنند، درحالی‌که هیچ‌گونه عقیده و عرف یهودی برای ظهور دوم وجود ندارد.

به نظرم واقعاً نباید وارد بحثی طولانی شویم. اما امیدوارم بتوانید بپذیرید که به یهودیان آن زمان حق داده می‌شد که به‌اندازه کافی فهمیده هستند تا هر شخصی که برمی‌گزیند تا بر الاغی سفید سوار شود را به‌عنوان مسیح خودشان بدون هیچ پرسشی بپذیرند. شما قطعاً مختار و مجاز هستید تا از عقاید خود استفاده کنید و ما صد درصد به شما در این مورداحترام می‌گذاریم، اما لطفاً درک کنید که یهودیان نظر خود رادارند که مبتنی بر اطلاعات دقیق است.^([2])

پس بنگرید که یهودیان چگونه به‌راحتی استناد آیاتی که در حقانیت عیسی به‌کاربرده شده است را رد می‌نمایند و اساس اعتقادی مسیحیان را زیر سؤال می‌برند.

[1] -https://goo.gl/QacBEN

[2] - https://ibb.co/kJFVYk

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت